سکوی جاوا (Java Platform) و برنامه نویسی جاوا (Java Programming) چیست ؟

حتما شنیده اید که هر نرم افزاری بر روی هر سیستم عامل و یا سخت افزاری قابل نصب و اجرا نیست ؟ مثلا نرم افزارهای سیستم عامل ویندوز را نمی توان بر روی سیستم های عامل لینوکس و یا اندروید نصب کرد، زمان قدیم این مشکل حتی برای سیستم های عامل یکسان اما نصب شده در سخت افزارهای مختلف هم وجود داشت یعنی شما وقتی برنامه ای برای کامپیوتر خودتان که از سیستم عامل ویندوز استفاده میکند، طراحی می کردید (برنامه می نوشتید) این برنامه در سیستم رایانه دوستتان که آن هم از ویندوز استفاده میکند بدرستی اجرا نمیشد، علت آن این بود که هر سخت افزاری زبان ماشین مخصوص به خود را داشت و سیستم ذخیره سازی داده های آنها در حافظه رم (RAM) با هم متفاوت بود، اینجا بود که زبان های برنامه نویسی یا در اصطلاح درست تر سکوی نرم افزاری (پلتفرم نرم افزاری) مانند جاوا طراحی شد.

جاوا (به انگلیسی: Java) یک زبان برنامه‌نویسیِ شیءگرا است که نخستین بار توسط جیمز گاسلینگ در شرکت سان‌مایکروسیستمز ایجاد گردید و در سال ۱۹۹۱ به عنوان بخشی از سکوی جاوا (پلتفرم جاوا) منتشر شد.

زبان جاوا شبیه به سی‌پلاس‌پلاس است؛ اما مدل شیءگرایی آسان‌تری دارد و از قابلیت‌های سطح پایین کمتری پشتیبانی می‌کند. ایدهٔ شیءگرایی جاوا از زبان اسمال‌تاک گرفته شده‌است. یکی از قابلیت‌های بنیادین جاوا این است که مدیریت حافظه را به‌طور خودکار انجام می‌دهد. ضریب اطمینان عملکرد برنامه‌های نوشته‌شده به این زبان نسبت به زبان‌های نسل اول C بالاتر است. برنامه‌های جاوا به‌صورت بایت کد می‌شوند و توسط ماشین مجازی جاوا (JVM) به کدهای ماشین تبدیل و اجرا می‌شوند. در صورت وجود JVM مانند سایر زبان‌های مبتنی بر آن که وابسته به سیستم‌عامل خاصی نیستند، برنامه‌های نوشته شده به جاوا بر روی هر نوع سیستم‌عامل و هرگونه وسیلهٔ الکترونیکی قابل اجرا می‌باشند. شعار جاوا «یک‌بار بنویس و همه‌جا اجرا کن» (Write once, Run anywhere) است که به همین ویژگی اشاره دارد.

این ویژگیِ جاوا را مستقل از سکو می‌نامند.

ویژگی های جاوا